Marakasy jako instrument perkusyjny są powszechnie używane w muzyce popularnej. Należy do grupy idiofonów, czyli instrumentów rytmicznych czyli samodźwięcznych.
Jest to rodzaj gruchawki – grzechotki, która może być wykonana ze skorupy orzecha kokosowego, tykwy, dyni osadzonej na drewnianym trzonku. Współcześnie marakasy są także plastikowe lub drewniane.
Wypełnione są drobnymi nasionami lub kamykami. Potrząsane wydają charakterystyczny szum zgodnie z rytmem granego utworu.
Te niezwykle proste, ale ciekawe instrumenty pochodzą z kultury Indian południowoamerykańskich, którzy używali marakasy podczas obrzędów religijnych. Na początku dwudziestego wieku trafiły do Europy wraz z modą na rytmy latynoamerykańskie – cza-czę, mambę i rumbę.
Zespoły tworzące muzykę, gdzie linia rytmiczna odgrywa szczególnie ważną rolę chętnie włączają marakasy do sekcji instrumentów perkusyjnych. Swoim charakterystycznym miękkim i ciepłym dźwiękiem wzbogacają one całość utworu. Mają swoje ustalone i niezaprzeczalne miejsce w odtwarzaniu muzyki latynoskiej, ale także grupy grające utwory jazzowe doceniają ich specyficzną barwę.
Wokalista grupy Dżem – Ryszard Riedel potrząsał marakasami własnego pomysłu, wykonanymi z puszek po coli wypełnionymi ziarnami. Z tego wynika, że samodzielne wykonanie takich instrumentów nie jest żadnym problemem.
Profesjonalne marakasy można kupić w większości dobrych sklepów zaopatrujących muzyków z sprzęt grający, gdzie dostępne są te instrumenty o różnych wielkościach, zrobione z gładzonego drewna wysokiej jakości. W zależności od rodzaju wypełnienia wydają one zróżnicowane dźwięki. Popularność marakasów świadczy o tym, że muzycy oprócz grania na ultranowoczesnych instrumentach, chętnie sięgają do tradycji.
Najnowsze komentarze